Uluslararası Çalışma Örgütü, evrensel ve kalıcı bir barışın ancak sosyal adalet temelinde mümkün olabileceği inancıyla, 1919 yılında, I. Dünya Savaşı'nı sona erdiren Versailles Antlaşması’yla kurulmuştur. Aynı yıl, örgütlenme açısından hem hükümet temsilcilerine hem de işveren ve işçilere yer veren üçlü yapının formüle edildiği Uluslararası Çalışma Örgütü Statü’sü hazırlanmıştır.

1944 yılında, Uluslararası Çalışma Örgütü’nün amaçlarını daha güçlü bir biçimde vurgulayarak kaleme alınan Philadelphia Bildirgesi, Uluslararası Çalışma Örgütü Statüsü’ne eklenmiştir. 1946 yılında ise, Uluslararası Çalışma Örgütü Birleşmiş Milletler’in ilk uzmanlık kuruluşu haline gelmiştir.

2015 yılı itibariyle, Uluslararası Çalışma Örgütü’ne üye 185 devlet bulunmaktadır. Türkiye, 1932 yılından beri Uluslararası Çalışma Örgütü’ne üyedir.

Uluslararası Çalışma Örgütü, sözleşmeler ve tavsiye kararları yoluyla çalışma hayatına ilişkin temel haklar, örgütlenme özgürlüğü, toplu pazarlık, zorla çalıştırmanın engellenmesi, fırsat ve muamele eşitliği gibi çalışmaya ilişkin tüm konuları düzenleyici uluslararası çalışma standartları oluşturmaktadır.

Uluslararası asgari çalışma standartları ve Uluslararası Çalışma Örgütü’nün politikaları, her yıl toplanan Uluslararası Çalışma Konferansı’nda belirlenmektedir. Konferansta ayrıca, dünyada çalışanların durumu ve sosyal konulardaki sorunlar ile ilgili tartışmaların yapıldığı uluslararası forumlar gerçekleştirilmektedir. Her üye devletin, iki hükümet temsilcisi, bir işveren ve bir işçi ile konferansa katılma hakkı vardır.

2015 yılı itibariyle, Türkiye Uluslararası Çalışma Örgütü Sözleşmelerinden 59’unu onaylamıştır. Türkiye tarafından onaylanan sözleşmelerin 53’ü halen yürürlüktedir.

Türkiye’nin onayladığı Uluslararası Çalışma Örgütü Sözleşmelerine ulaşmak için tıklayınız.